لاله سرنگون ویا اشک مریم با نام علمیfritiliaria imperialis ازتیره سوسن liliaceae می باشد ارتفاع این گیاه به 75 سانتیمتر می رسد ودراستان اصفهان درشهرستانهای فریدونشهر ، سمیرم ، بوئین ومیاندشت ، خوانسار ودهاقان می روید. زمان گلدهی گیاه اواخر فروردین ماه تا آخر اردیبهشت ماه براساس ارتفاع محلی وسایر شرایط محیطی می باشد. ازنظر مرفولوژی گیاه پیازدار، دائمی ، برگ پهن ودرانتها نوک تیز وبراق که بصورت فراهم ساقه رادربر می گیرد. گلها عمدتا ً برنگ نارنجی وزردرنگ ، گلها درشت وکامل ، میوه بصورت کپسول وتکثیر بصورت پیاز وهم بذر صورت می گیرد ومیوه آن بزرگ وبه طول تقریبی 4 سانتیمتر می باشد. این گیاه بدلیل زیبایی خاص همیشه مورد علاقه طبیعت دوستان قرار گرفته وبعضاً توسط افرادی نیز مورد هجمه قرارگرفته بطوریکه نوع گل زرد آن دراکثر رویشگاهها نابود گردیده است .این گیاه درشرایط بارندگی حداقل 250 میلیمتر به بالا مستقر می گردد وبا گونه هایی مانند گون گزی تیپ گیاهی تشکیل می دهد .
لازم بذکر است تا کنون درجهان 100 گونه لاله واژگون شناسایی که تنها 15 گونه آن درایران وجود دارد که معروفترین آنها همان لاله سرنگون ویا اشک مریم می باشد. ازمناطق خاص که این گیاه به وفور دریافت می شود ، می توان به گلستانکوه خوانسار، دره بید بویین ومیاندشت ، گلهونی فریدونشهر ودشتک دهاقان اشاره کرد.
گفتنی است با توجه به اینکه این گیاه جزو گونه های درحال انقراض می باشد با اطلاع رسانی به آحاد مردم وفرهنگ سازی می بایست مردم را علاقمند به حفظ این گیاه نمود ، تاآیندگان نیز بتوانند اززیبائیهای طبیعت استفاده کنند وخصوصاً طبیعت دوستان وبخش های تحقیقاتی واجرایی درجهت تکثیر رقم آن با گلهای زردرنگ اقدام نمایند.
عبدالرضا مهاجری
معاون فنی
بازدید : 5201
27 فروردین 1397 ساعت 11:42 ق.ظ